Bezpieczeństwo dzieci w gospodarstwie rolnym to wspólna odpowiedzialność dorosłych

Gospodarstwo rolne to nie tylko miejsce pracy, ale także dom i przestrzeń codziennego życia rodzinnego. Dzieci dorastające na wsi mają bliski kontakt z przyrodą, uczą się odpowiedzialności i uczestniczą w codziennych obowiązkach. Niestety, gospodarstwo może być także miejscem pełnym zagrożeń. Praca z maszynami, obecność zwierząt gospodarskich, dostęp do środków chemicznych czy praca na wysokości to tylko niektóre z nich. Dlatego bezpieczeństwo dzieci w gospodarstwie rolnym powinno być priorytetem każdej rolniczej rodziny.
Należy pamiętać, że dziecko to nie pracownik. Choć dzieci często pomagają rodzicom w gospodarstwie, warto pamiętać, że nie mają wystarczającej siły fizycznej, refleksu ani umiejętności oceny ryzyka. Zgodnie z przepisami prawa, dzieci nie mogą wykonywać prac szczególnie niebezpiecznych (np. obsługiwać maszyn, pracować z chemikaliami, pracować na wysokości czy obsługiwać zwierzęta).
Celem zmniejszenia ryzyka wypadków w gospodarstwie rolnym, warto wdrożyć następujące
zasady:
- wyznacz strefy bezpieczne i niebezpieczne w gospodarstwie i je oznacz,
- zamykaj pomieszczenia gospodarcze, magazyny chemikaliów, szopy z narzędziami,
- naucz dzieci, by nie zbliżały się do maszyn rolniczych, szczególnie podczas pracy,
- nie pozwalaj dzieciom na jazdę na maszynach – nawet jeśli „tylko na chwilę”,
- organizuj czas wolny dzieci w bezpieczny sposób – z dala od miejsca pracy i zagrożeń,
- ucz poprzez przykład – dzieci naśladują dorosłych, dlatego Twoje zachowanie ma
ogromne znaczenie.
Najskuteczniejszą formą zapobiegania wypadkom jest edukacja i budowanie świadomości. Dzieci od najmłodszych lat powinny znać podstawowe zasady bezpieczeństwa w gospodarstwie, wiedzieć, czego im nie wolno dotykać ani robić oraz znać numer alarmowy (112) i umieć wezwać
pomoc w razie potrzeby.
Dorośli z kolei powinni uczestniczyć w szkoleniach z zakresu bezpieczeństwa pracy w rolnictwie, śledzić materiały edukacyjne instytucji zajmujących się zagadnieniami prewencyjnymi np. KRUS oraz rozmawiać z dziećmi o zagrożeniach, nie strasząc, ale ucząc.
Bezpieczeństwo dzieci w gospodarstwie rolnym to nie ograniczenie, lecz troska i wyraz odpowiedzialności. Dzięki wspólnym wysiłkom, edukacji i codziennej ostrożności można sprawić, że wieś będzie miejscem bezpiecznym do dorastania.

Placówka Terenowa
KRUS w Sanoku